Γράμμα σε ένα ρατσιστή-Δεν είναι μετανάστης,μαύρος, μουσουλμάνος…Είναι Άνθρωπος
Κανένας δεν γεννιέται ρατσιστής. Μαθαίνει να είναι. Μαθαίνει να θεωρεί έναν άλλο άνθρωπο, διαφορετικού χρώματος, διαφορετικής αντίληψης και κοινωνικής τάξης, κατώτερό του. Η άρνησης της διαφορετικότητας πηγάζει από έντονη ανασφάλεια ύπαρξης. Γεννιέται φόβος και θυμός, που με τη σειρά τους επικαλούνται πρωτόγονα ένστικτα επικράτησης.
Δεν γίνεται να αντιπαθείς έναν άνθρωπο, γιατί είναι μετανάστης. Δεν διεκδικεί τίποτα από όλα όσα έχεις. Στ’ αλήθεια τίποτα. Είσαι στην χώρα σου, έχεις ειρήνη, έχεις κατοχυρωμένα δικαιώματα, μιλάς από θέση ισχύος και παρόλα αυτά αντιπαθείς έναν ταλαιπωρημένο άνθρωπο, που έρχεται σε μια ξένη χώρα για να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο. Σα να αρνείσαι το δικαίωμά του σε ένα καλύτερο αύριο. Αντιπαθείς στην ουσία την ελπίδα, την δύναμη και την επιμονή του. Δοκίμασε να μείνεις μία μέρα μόνο χωρίς σπίτι, χωρίς αυτοκίνητο, χωρίς αξιοπρέπεια. Δώσε όσα χρήματα έχεις για να μπορέσεις να μπεις σε μια φουσκωτή βάρκα και βρεγμένος ως το κόκκαλο να ταξιδέψεις σε ένα άλλο μέρος, όπου ήδη γνωρίζεις ότι κάποιοι θα σε αντιμετωπίζουν σαν μίασμα, ενώ ταυτόχρονα προσεύχεσαι να μην πνιγεί κανείς από την οικογένειά σου και να φτάσετε ασφαλείς. Δοκίμασε να ζήσεις την ζωή σου χωρίς κανένα δεδομένο. Παγκοσμίως μείναμε δύο μήνες σε καραντίνα, έχοντας αγαθά, σπίτι, φαγητό, ίντερνετ, φίλους, οικογένεια. Ο φόβος για το άγνωστο όμως, για τη ζωή μας και την υγεία όσων αγαπάμε, ήταν αρκετός για να εκμηδενιστούν οι αντοχές μας. Είμαι, είσαι, είμαστε πολύ μαλθακοί για να μπορείς να κρίνεις. Δεν είσαι ανώτερος λοιπόν. Λιγότερος είσαι. Ο άνθρωπος κινδυνεύει μόνο από το ίδιο του το μυαλό και η κοινωνία από αυστηρά οριοθετημένους μικρόκοσμους.
- άρθρο της Μαριλέν Δεσποτίδη
