Οικουμενικός Πατριάρχης: “Είναι απαράδεκτο, εκπρόσωποι των θρησκειών να εμφανίζονται ως κήρυκες φανατισμού”
Μήνυμα του Παναγιωτάτου σε Διεθνές Συνέδριο Θρησκευτικής Δι-πλωματίας που πραγματοποιείται από σήμερα στην Αθήνα
“Η ειρήνη μεταξύ των θρησκειών είναι βασική προϋπόθεσις της ειρήνης μεταξύ των λαών και των πολιτισμών”, επισημαίνει ο Οικουμε-νικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε μαγνητοσκοπημένο Μήνυμά του, προς το Διεθνές Συνέδριο Θρησκευτικής Διπλωματίας, με θέμα «Η Θρη-σκεία στον Σύγχρονο Κόσμο: Προκλήσεις και Προοπτικές για τον Διάλογο και την Ειρήνη», το οποίο συνδιοργανώνουν το περιοδικό «Foreign Affairs The Hellenic Edition» και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και πραγματοποιείται από σήμερα, Δευτέρα, 11 Νοεμβρίου, στην Αθήνα.
Στο Μήνυμά του ο Παναγιώτατος επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι “αι θρησκείαι οφείλουν να αναπτύξουν την ειρηνοποιητικήν των λειτουρ-γίαν αποτελεσματικώτερα, και επαναλαμβάνομεν ότι «Βία και πόλεμος εν ονόματι της θρησκείας και του Θεού, είναι βία και πόλεμος κατά της θρησκείας και του Θεού». Πρέπει αι θρησκείαι να παύσουν να δίδουν ευπρόσδεκτα επιχειρήματα εις τους αρνητάς της πίστεως και εις όσους αρέσκονται να ταυτίζουν την θρησκείαν με τας αρνητικάς της πτυχάς. Είναι απαράδεκτον, εκπρόσωποι των θρησκειών να εμφανίζωνται ως κήρυκες φανατισμού, να αναρριπίζουν την φλόγα του μίσους και να επι-τρέπουν, ελαφρά τη καρδία, να χρησιμοποιούνται από διαφόρους επι-τηδείους δι᾿ αλλοτρίους, μη ειρηνικούς, σκοπούς”.
Υπενθυμίζει μάλιστα, ότι “εν όψει των εκρήξεων θρησκευτικού φο-νταμενταλισμού, της ωμής βίας, της καταστροφής θρησκευτικών μνη-μείων, της επαπειλουμένης η και εν εξελίξει «συγκρούσεως των πολιτι-σμων», των διωγμών κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων και της στυ-γνης καταπατήσεως της θρησκευτικής ελευθερίας, η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη, 2016) κατεδίκασε τας νοση-ρας αυτάς εκφάνσεις της θρησκευτικότητος και εξήρε την σημασίαν του διαθρησκειακού διαλόγου και την συμβολήν του εις την ειρήνην”.
“Ορθώς ελέχθη ότι «ο γόρδιος δεσμός της ειρήνης δεν λύνεται με το σπαθί του Μεγαλέξανδρου. Η ειρήνη είναι αιώνιο πρόβλημα και καθήκον ανεκτέλεστο, δεν εξασφαλίζεται ποτέ για πάντα και απαιτεί αδιά-κοπο αγώνα. Είμαστε «καταδικασμένοι» στον αγώνα και στην αγωνία για την ειρήνη». Η ημετέρα Μετριότης επαινεί και στηρίζει πάσαν ειλι-κρινή πρωτοβουλίαν διά την ειρήνην, αγωνίζεται δε αδιαλείπτως διά τον διάλογον των θρησκειών και διά την ενδυνάμωσιν της συμβολής των εις την καταλλαγήν και την αλληλεγγύην”, αναφέρει, σε άλλο σημείο του Μηνύματός του, ο Παναγιώτατος.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Μηνύματος του Παναγιωτά-του Οικουμενικού Πατριάρχου προς το Διεθνές Συνέδριο Θρησκευ-τικής Διπλωματίας με θέμα «Η Θρησκεία στον Σύγχρονο Κόσμο: Προκλήσεις και Προοπτικές για τον Διάλογο και την Ειρήνη»:
Τω Εντιμοτάτω κυρίω Λουκά Γ. Κατσώνη, Εκδότη του περιοδικού Foreign Affairs. The Hellenic Edition, τέκνω της ημών Μετριότητος εν Κυρίω αγαπητώ, χα-ριν, ειρήνην και ευλογίαν παρά Θεού.
Ζώμεν κατά τας τελευταίας δεκαετίας μίαν επαναξιολόγησιν του ρόλου της θρησκείας διά την ζωήν των ατόμων και των κοινωνιών. Η θρησκεία επιστρέφει δυναμικά εις το προσκήνιον, εμφανίζεται ως εις σημαντικός παράγων διά το πα-ρον και το μέλλον της ανθρωπότητος. Καμμία ανάλυσις της παρούσης καταστά-σεως δεν είναι πλήρης, εάν δεν υπάρξη αναφορά και εις την επιρροήν της θρη-σκείας. Εις την σχετικήν συζήτησιν, τονίζονται αι εξής τέσσαρες σημαντικαί λει-τουργίαι της θρησκείας: Η πρώτη έχει σχέσιν με την νοηματοδότησιν της ζωής του ανθρώπου. Η θρησκεία δίδει ζωτικάς απαντήσεις εις τα βαθέα υπαρξιακά μας προβλήματα και σταθερόν προσανατολισμόν εις την ανθρωπίνην ύπαρξιν. Δεύ-τερον, η θρησκεία εξασφαλίζει ταυτότητα εις τους λαούς και τους πολιτισμούς. Γνωρίζοντες, ούτω, την θρησκείαν του άλλου, έχομεν πρόσβασιν εις τα χαρακτη-ριστικά του πολιτισμού του. Τρίτον, τα σημαντικώτερα πολιτισμικά επιτεύγματα του ανθρώπου, αι υψηλότεραι αξίαι του και τα σπουδαιότερα έργα της διανοίας και της καλλιτεχνικής ιδιοφυίας του, συνδέονται με την θρησκείαν. Η τετάρτη λει-τουργία της θρησκείας αναφέρεται εις την συμβολήν της εις την ειρήνην. Η ειρήνη μεταξύ των θρησκειών είναι βασική προϋπόθεσις της ειρήνης μεταξύ των λαών και των πολιτισμών.
Αναφορικώς προς το τελευταίον σημείον, το οποίον αφορά εις την θεματι-κην του συνεδρίου σας, έχει ασκηθή κριτική εις τας θρησκείας, διά το γεγονός ότι αύται όχι μόνον δεν φαίνεται να ασκούν αποτελεσματικώς τον ειρηνοποιόν των ρόλον, αλλά μάλλον ενισχύουν την διάσπασιν, τροφοδοτούν τον φανατισμόν και την βίαν εν ονόματι του Θεού.
Εν όψει των εκρήξεων θρησκευτικού φονταμενταλισμού, της ωμής βίας, της καταστροφής θρησκευτικών μνημείων, της επαπειλουμένης ή και εν εξελίξει «συγκρούσεως των πολιτισμών», των διωγμών κατά των θρησκευτικών μειονοτή-των και της στυγνής καταπατήσεως της θρησκευτικής ελευθερίας, η Αγία και Με-γάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη, 2016) κατεδίκασε τας νοσηράς
αυτάς εκφάνσεις της θρησκευτικότητος και εξήρε την σημασίαν του διαθρησκεια-κού διαλόγου και την συμβολήν του εις την ειρήνην. Εις την Εγκύκλιον της Συνό-δου σημειούνται τα εξής επί του προκειμένου: «Βιούμεν σήμερον έξαρσιν νοσηρών φαινομένων βίας εν ονόματι του Θεού. Αι εκρήξεις φονταμενταλισμού εις τους κόλπους των θρησκειών κινδυνεύουν να οδηγήσουν εις την επικράτησιν της από-ψεως ότι ο φονταμενταλισμός ανήκει εις την ουσίαν του θρησκευτικού φαινομέ-νου. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο φονταμενταλισμός, ως «ζήλος ου κατ’ επίγνωσιν» (Ρωμ. ι’, 2), αποτελεί έκφρασιν νοσηράς θρησκευτικότητος. Ο αληθής χριστιανός, κατά το πρότυπον του σταυρωθέντος Κυρίου, θυσιάζεται και δεν θυσιάζει, και διά τον λόγον αυτόν είναι ο αυστηρότερος κριτής του οποθενδήποτε προερχομένου φονταμενταλισμού. Ο ειλικρινής διαθρησκεια-κος διάλογος συμβάλλει εις την ανάπτυξιν αμοιβαίας εμπιστοσύνης, εις την προώθησιν της ειρήνης και της κα-ταλλαγής» (§ 17).
Και ημείς προσωπικώς υπογραμμίζομεν ότι, αι θρησκείαι οφείλουν να ανα-πτύξουν την ειρηνοποιητικήν των λειτουργίαν αποτελεσματικώτερα, και επανα-λαμβάνομεν ότι «Βία και πόλεμος εν ονόματι της θρησκείας και του Θεού, είναι βία και πόλεμος κατά της θρησκείας και του Θεού». Πρέπει αι θρησκείαι να παύ-σουν να δίδουν ευπρόσδεκτα επιχειρήματα εις τους αρνητάς της πίστεως και εις όσους αρέσκονται να ταυτίζουν την θρησκείαν με τας αρνητικάς της πτυχάς. Είναι απαράδεκτον, εκπρόσωποι των θρησκειών να εμφανίζωνται ως κήρυκες φα-νατισμού, να αναρριπίζουν την φλόγα του μίσους και να επιτρέπουν, ελαφρά τη καρδία, να χρησιμοποιούνται από διαφόρους επιτηδείους δι᾿ αλλοτρίους, μη ειρη-νικούς, σκοπούς.
Ποτέ εις την ιστορίαν της ανθρωπότητος, η ειρήνη δεν υπήρξεν αυτονόητος κατάστασις, αλλά ήτο πάντοτε αποτέλεσμα εμπνευσμένων πρωτοβουλιών, γεν-ναιότητος και αυτοθυσίας, αγώνων διά την δικαιοσύνην και την προστασίαν της αξιοπρεπείας του ανθρώπου. Εις την εποχήν μας, πολλοί ανέμενον ότι το τέλος του «ψυχρού πολέμου», η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας, η κοινωνία της πληροφορίας και η παγκοσμιο-ποίησις, θα συνέβαλλον ουσιαστικώς εις την επικράτησιν της ειρήνης. Όμως, νέαι εντάσεις, αι πολιτισμικαί συγκρούσεις, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, ο αγών διά την διάσωσιν της ιδιοπροσωπίας των λαών, η τρομοκρατία, η βιομηχα-νία των όπλων και ποικίλα άλλα οικονομικά συμφέροντα, τα κοινωνικά προβλήματα και η αδι-κία, λειτουργούν σήμερον ως εστίαι νέων βιαίων συγκρού-σεων και περιορισμού των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ορθώς ελέχθη ότι «ο γόρδιος δεσμός της ειρήνης δεν λύνεται με το σπαθί του Μεγαλέξανδρου. Η ειρήνη είναι αιώνιο πρόβλημα και καθήκον ανεκτέλεστο, δεν εξασφαλίζεται ποτέ για πάντα και απαιτεί αδιάκοπο αγώνα. Είμαστε «κατα-δικασμένοι» στον αγώνα και στην αγωνία για την ειρήνη». Η ημετέρα Μετριότης επαινεί και στηρίζει πάσαν ειλικρινή πρωτοβουλίαν διά την ειρήνην, αγωνίζεται δε αδιαλείπτως διά τον διάλογον των θρησκειών και διά την ενδυνάμωσιν της συμβολής των εις την καταλλαγήν και την αλληλεγγύην.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία ετόνιζε και τονίζει την συνάφειαν της ειρήνης με την δικαιοσύνην. Μέριμνα διά την ειρήνην σημαίνει αγώνα διά την εγκαθίδρυση
μιάς κοινωνίας δικαιοσύνης και ελευθερίας, διά την προστασίαν των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η τεθεμελιωμένη επί της δικαιοσύνης ειρήνη είναι το ύψιστον εγκόσμιον αγαθόν, το αληθές συμφέρον, το «εις αγαθόν φέρον», διά τον άνθρω-πον, διά τους λαούς, διά την ανθρωπότητα. Η Εκκλησία οφείλει να προβάλλη τας φιλανθρώπους παραδόσεις και αξίας της Ορθοδόξου Παραδό-σεως, να συμβάλλη εις την οικοδομήν ενός φιλειρηνικού ανθρώπου, ο οποίος θα βλέπη εις το πρόσω-πον του συνανθρώπου τον αδελφόν και όχι τον επίβουλον τη ζωή και τη ελευθερία του, την «κόλασιν».
Με αυτάς τας σκέψεις, συγχαίροντες τους διοργανωτάς και τους άλλους συ-ντελεστάς του παρόντος διεθνούς συνεδρίου, με την εντυπωσιακήν εις εύρος θε-ματολογίαν, και ευχόμενοι επιτυχή κατά πάντα διεξαγωγήν αυτού, καταστέ-φο-μεν τους ελλογιμωτάτους εισηγητάς και τους λοιπούς συνέδρους διά της Πατριαρ-χικής ημών ευλογίας και επικαλούμεθα εφ᾿ υμάς την χάριν και το έλεος του Θεού της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της αγάπης.
πηγή: https://www.exapsalmos.gr