Το πρόγραμμα THE MET: Live in HD και η επαφή του κοινού με την όπερα
Πρόκειται για ένα διεθνές πρόγραμμα της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης, ενός εκ των μεγαλυτέρων λυρικών θεάτρων του κόσμου, που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2006. Στην Ελλάδα επισήμως
παρουσιάστηκε το 2011 με αρωγό τον όμιλο Antenna που διεκδίκησε τα δικαιώματα για την διανομή του προγράμματος και στην Κύπρο.
Περιλαμβάνει μια σειρά από έξι έως δέκα ζωντανές μεταδόσεις όπερας υψηλής ευκρίνειας σε κινηματογραφικές αίθουσες ή κινηματοθέατρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Χανιά, Ζάκυνθο, Καλαμάτα, Χίο, Λευκωσία, Πάφο κ.τ.λ. Πρωταρχικός στόχος αυτού του εγχειρήματος είναι η σύνδεση, αν και έμμεση, με τους φίλους της όπερας. Άλλωστε ας μην λησμονούμε ότι η όπερα ξεκίνησε τον 16ο αιώνα ως ένα λαϊκό θέαμα. Ειδικότερα η Metropolitan Opera ιδρυθηκε το 1883 ως συνέχεια της τότε Ακαδημίας της Μουσικής. Παρουσιάζει περίπου 27 διαφορετικές όπερες τον χρόνο συνδυάζοντας νέες παραγωγές με αναβιώσεις προηγούμενων ετών. Εξ αυτών την φετινή χρονιά έχουμε την τιμή να απολαύσουμε ήδη από τις 11 Ιανουαρίου του 2020 μερικά από τα διαμάντια του κόσμου της όπερας. Η αρχή πραγματοποιείται με την παρουσίαση του ταλαιπωρημένου και είδος πειραματόζωου στα δίχτυα της στρατιωτικής και πολιτικής κοινωνίας, Βόιτσεκ. Μια εξπρεσιονιστική μουσική σύνθεση του Alban Berg, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό
έργο του Georg Büchner σε σκηνοθεσία του William Kentridge. Ο
πρωταγωνιστής οδηγείται σε τέλμα βιώνοντας την εξαθλίωση και τον
εξευτελισμό ακόμα και μέσω της απιστίας της αρραβωνιαστικιάς του
οδηγώντας τον στην δολοφονία τηςι. Ακολουθεί ο Πόργκι και Μπες του
George Gershwin σε σκηνοθεσία του James Robinson, που εξελίσσεται στην Νέα Υόρκη την προπολεμικής περιόδου, καυτηριάζοντας, μέσα από την ζωή των δύο κεντρικών αφροαμερικανών ηρώων, θέματα όπως η δουλεία και η δυσλειτουργία των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα σε συνδυασμό με την επιρροή και την αλληλεξάρτηση με την πολιτεία. Έχοντας ήδη ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα και ως απόηχος κοινωνικής κατακραυγής ο καλλιτεχνικός διευθυντής τοποθετεί ως αμέσως επόμενο
στο πρόγραμμα την όπερα του George Handel Αγριππίνα. Σε σκηνοθεσία του Sir David McVikar σατιρίζεται το πολιτικό και ηθικό υπόβαθρο μιας μπαρόκ κοινωνίας λόγω της διαστρέβλωσης των αξιών εξαιτίας της ενδόμυχης ανάγκης του ανθρώπου για εξουσία. Η αλλοίωση οδηγεί στην αμφιβολία και καταλήγει σε μία αιώνια αναζήτηση όπως αυτή του Ιπτάμενου Ολλανδού στην ομώνυμη όπερα του Richard Wagner. Σε μουσική διεύθυνση του Valeri Gergiev και σκηνοθεσία του Francois Girard, η ψυχή καταδικασμένη να ταξιδεύει στα πελάγη του μυαλού και της επίγειας μοναξιάς επιδιώκοντας την ανέλιξή της στα ουράνια στρώματα μέσω του έρωτος. Ίσως για αυτό ο Giaccomo Puccini στην Τόσκα επικεντρώνεται στην ένωσή της με τον Μάριο την θεία αγάπη παρά των αντιρρήσεων του Σκάρπια του φρουρού ενός σπηλαιώδη κόσμου. Βοηθοί στην δημιουργία αυτού του σκηνικού ο Bertrand de Billy,μαέστρος, ο Sir David McVikar, σκηνοθέτης και ο David Finn φροντιστής φωτισμού. Η σεζόν ρίχνει την αυλαία της με την όπερα του Giaccomo Donizetti Μαρία Στουάρντα για ακόμη μία φορά υπό του σκηνοθετικού πρίσματος του Sir David McVikar αλλά μουσικής διεύθυνσης του Maurizio Bennini. Βασικό θέμα και πάλι η εξουσία εξαρτημένη από τα παραγγέλματα της εκκλησίας, σε αντιπαράθεση με τις έννοιες φιλία και έρωτας. Πώς οι έριδες οδηγούν στην αποξένωση και εν τέλει στην αποδόμηση του ανθρώπινου γένους; Ας επιστρέψουμε στους εαυτούς μας να προβληματιστεί και να σκεφτεί πέρα από τα πεπραγμένα
και καθιερωμένα. Τί εστί η αρχή και τί το τέλος; Αδιαμφισβήτητα
πάντως η τέχνη υπήρξε πάντα πόλος έλξης και αναβάθμισης της
ποιότητας της ζωής. Στις 29 Φεβρουαρίου ραντεβού λοιπόν όλοι στις
κινηματογραφικές αίθουσες, φίλοι μου.
άρθρο της Βαλσαμίας Αθανασιά