Ο πόλεμος στην Ουκρανία μέσα από τα μάτια της Τέχνης.

Εδώ και δέκα περίπου μήνες η Ουκρανία βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με έναν πρωτοφανή για τα δεδομένα του 21ου αιώνα πόλεμο που της κήρυξε η Ρωσία.

Η ρωσική εισβολή στα ουκρανικά εδάφη απασχολεί ολόκληρη την Παγκόσμια Κοινότητα, καθώς προκαλούνται αποσταθεροποιήσεις και δημιουργείται αβεβαιότητα λόγω των άσχημων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης, καθώς και των λοιπών χωρών που τάσσονται υπέρ ή κατά των δύο πλευρών.

Όλο αυτό τον καιρό οι εικόνες είναι πολύ άσχημες, ενώ οι άνθρωποι βιώνουν πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης.

Μέσα σε όλο αυτό το πολύ θλιβερό κλίμα η Τέχνη έρχεται να διαδραματίσει τον δικό της ρόλο μέσα από τις διάφορες μορφές που μπορεί να πάρει και τα εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πετύχει το σκοπό της.

Στην παρούσα φάση η Τέχνη καλείται να έχει διττό ρόλο. Από την μία πλευρά, είναι ηθική της υποχρέωση να συμπαρασταθεί στους υποφέροντες του πολέμου και των οικογενειών που έχουν χαθεί.

Από την άλλη πλευρά, δεσμεύεται, όπως σε κάθε εποχή, να κάνει κάτι ακόμα πιο επώδυνο. Καλείται να καταγράψει την σκληρή πραγματικότητα του πολέμου, όπως τη βιώνουν καθημερινά Ουκρανοί δημιουργοί πληγέντες του πολέμου, αλλά και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Εν μέρει τη απεικόνιση της πραγματικότητας οφείλει να μην την προβάλλει μέσα από πολύ βίαιες σκηνές, κα εάν το κάνει κάτι τέτοιο, τότε να μην υπερβαίνει τα όρια της αισθητικής και να σέβεται την διαφορετικότητα των ανθρώπων που θα την δουν.

Αναμφισβήτητα, θα την δουν παιδιά μικρής ηλικίας, ενώ ιδιαίτερα όταν καταλαγιάσει ο πόλεμος, τότε πολλά σχολεία θα βρεθούν σε γκαλλερί και καλλιτεχνικούς χώρους, γιατί τότε η εκπαίδευση θα αναλάβει τα ηνία της μάθησης γύρω από τον πόλεμο και ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Για αυτό το λόγο ο ζωγράφος, γλύπτης ή ποιητής θα πρέπει να προσέξει πολύ πως θα «σερβίρει» την τέχνη του.

Στην προκείμενη περίπτωση η τέχνη εστιάζει περισσότερο στους αμάχους γιατί εκείνοι είναι ανυπεράσπιστοι και εν τέλει κρατούν όλο το βάρος του πολέμου. Αναπόφευκτα, θα παρουσιαστούν και οι πληγέντες και όσοι σκοτώθηκαν στις μάχες. Ωστόσο, ο τρόπος περιγραφής θα πρέπει να είναι πολύ μελετημένος.

Από την άλλη το πορτρέτο μπαίνουν οι αγωνιστές, αλλά και αυτός που προκάλεσε τον πόλεμο, γιατί η τέχνη νοηματοδοτείται μέσα από τις διαφορετικότητες.

Το κάλεσμα αυτό της Τέχνης επιχειρεί να το ικανοποιήσει η ψηφιακή έκθεση «The World Stands with Ukraine», που παρουσιάζεται στην ψηφιακή πλατφόρμα Artit αποτελώντας ένα από τα πρώτα εγχειρήματα για την συγκεκριμένη θεματική.

Τα έργα επικεντρώνονται στις συναισθηματικές απώλειες, την απόγνωση και την θλίψη που βιώνουν όχι μόνο οι καλλιτέχνες, αλλά και ο υπόλοιπος άμαχος πληθυσμός. Ταυτόχρονα, σαν ένα φως στο σκοτάδι πολλά από τα έργα είναι ζωηρά και πολύχρωμα μεταφέροντας μηνύματα θάρρους και αισιοδοξίας.

Για παράδειγμα, η ουκρανικής καταγωγής Vladislava Riepa μέσα από το έργο της  συμβολίζει την αγάπη και θάνατο μέσα από το σύντομο έγγαμο βίο ου είχε ένα νιόπαντρο ζευγάρι μόλις τριών ημερών, όταν ο άντρας σκοτώθηκε στον πόλεμο προκειμένου να υποστηρίξει την πατρίδα του.

Επίσης, η Evgenia Poberezhna από το Κίεβο επιθυμεί να στέλνει ένα μήνυμα ελπίδας. Η ουκρανικής καταγωγής Eva Pismenna εξυμνεί τις γυναίκες και το ρόλο τους στον ουκρανικό αγώνα.

Επιπρόσθετα, στο έργο του ο Γάλλος καλλιτέχνης Fanny Lechevalier Lafor θ αναγγέλλει την ανθεκτικότητα ενός έθνους.

Μέσα από τέτοιου είδους πλατφόρμες και εκδηλώσεις δίδεται η ευκαιρία στον καλλιτέχνη να ξεδιπλώσει την τέχνη του, να εκφράσει την δική του άποψη για αυτό που βλέπει είτε ως θεατής είτε ως εμπλεκόμενος στον πόλεμο.

Όσοι είναι λάτρεις των τεχνών, όπως η ζωγραφική, τότε σίγουρα όταν δουν τους πίνακες θα προβληματιστούν και θα κάνουν τις δικές τους ενστάσεις συμφωνώντας ή διαφωνώντας με το τρόπο με τον οποίο ο καλλιτέχνης αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν.

Σε κάθε περίπτωση, η Τέχνη διαδραματίζει έναν πολύ κομβικό και κρίσιμο ρόλο γιατί πάντα οι λειτουργίες της είναι πολλές. Μεταφέρει μηνύματα, προκαλεί συναισθήματα, ευαισθητοποιεί, προβληματίζει και πολλά άλλα.